Week 8, wat vliegt de tijd!

Dag 56 van de 85, de 8e week van de 12 weken dat ik hier in Zanzibar ben.
Wat vliegt de tijd zeg, elke avond dat ik even mijn agenda doorneem besef ik weer dat we een dag verder zijn en ik hier inmiddels alweer bijna twee volle maanden zit. Geen enkel moment spijt gehad dat ik hier naar toe ben gegaan en ik geniet nog steeds elke dag van de dingen die ik hier mag beleven. Op facebook ziet jullie een hoop foto’s en video’s voorbij komen van mijn gezellige tijden hier op het eiland maar natuurlijk wordt er ook hard gewerkt.

Patrick en Roderick waren vorige week maandag aangekomen en dus hebben zij dinsdag meteen de Zamda-vuurdoop gekregen. Twee super gezellige jongens in het huis erbij! Wij hadden het idee om Zamda rustig te laten wennen, aangezien dit altijd even tijd nodig heeft bij nieuwe mensen. Zamda begroette mij eerst met een dikke knuffel en sprong weer in mijn armen, totdat ze de twee jongens zag. Eerst gaf Zamda het bevel aan Roderick om zijn schoenen uit de doen en toen was ze verliefd. Ze had totaal geen oog meer voor ons en heeft twee uur lang lopen ravotten met de jongens. Ook mentaal beperkte meisjes van 7 kunnen op zo hun manier jongens versieren.

Ook is er weer genoeg aandacht besteed aan onze Muslim. Moeder vertelde dat Muslim ziek geweest was en in fase van herstel zat. Wij zagen eerder een actief en vrolijk jongetje die toch wel een klein beetje stappen maakt met de week mee. Verdere week is er genoeg tijd besteed aan ook de lokale kinderen in de buurt en is Vrijdag ook voor het eerst sinds een week of drie cliënt Saleh weer langs gekomen. Gezien het feit dat hij niet kan spreken vind ik het best lastig om te begrijpen wat hij wilt. Later die dag is Ellen twee fietsen gaan kopen die we gesponsord hebben gekregen door haar ouders en die van mij, grote dank hiervoor... nu kunnen we fietsen!

Zaterdag ochtend kwam Krista, een meisje wat hier bij ons in het huis gewoond heeft voor ruim een maand ons melden dat ze een paar dagen later zal vertrekken om verder te reizen door eerst Afrika dan Australië en door te gaan naar Chili waar ze naar toe gaat emigreren. Was een gezellige tijd met haar in huis maar dan die avond toch een afscheidsfeestje gehad om haar veel plezier en succes te wensen. Verder die zaterdag middag weinig kunnen doen gezien het de hele dag met bakken uit de hemel kwam, Denise en ik hebben de hele middag in het Zanzibar coffee house gezeten en kaartspelletjes gespeeld. Zondag daarin tegen was een ander verhaal. Na een gebroken nacht ben ik samen met Denise, Nichel en Abeid naar de golfbaan vertrokken om een potje te golfen. Nog nooit in mijn leven gegolft maar mijn slag en swing waren volgends deze professionals echt super goed. Stiekem toch heel trots op mezelf... Deze twee aardige mannen heb ik trouwens ontmoet in de week met mijn ouders bij hun eigen strandtent en zo zit ik nu elk weekend bij ze te drinken en ik inmiddels ook pianist ben bij de band, neem dat maar niet al te serieus... Deze super leuke dag en avond afgesloten met champagne in de zee. Wauw, nooit gedacht dat ik zoveel lol zou hebben met Denise die ik pas net een week ken en midden in de nacht de zee in zal rennen met een fles champagne. Foto’s blijven buiten schot... 

Zondag na alwéér een gebroken nacht in de ochtend vertrokken naar Pajé in het oosten om lekker de hele dag te genieten van fruitshakes, zwembad en strand. In de avond nog een lekker luxe dinner gehad en weer op tijd mijn bedje ingegaan voor een nieuwe werkweek die vandaag van start gegaan is. Voor vanavond lekker op tijd mijn bedje in en stiekem alweer aan het uitkijken naar volgend weekend.

Ik zal van me laten horen, bedankt voor het lezen.
x.